Muzyka folkowa czy etniczna nie musi być – moim zdaniem – ortodoksyjnie “prawdziwa”. Od dłuższego czasu uważam, że muzyka etniczna to nie tylko konkretne nuty i melodie odegrane cudzą, dawną manierą. Muzykę w dużym stopniu tworzą instrumenty (tu poniżej np. tabla, lutnia czy głos i maniera śpiewu wokalistki) ale może być także, dająca transowy podkład “elektronika”…
Oto przykład:
Od czasu do czasu grzebię w sieci przeglądając dokonania etnicznych twórców. pół roku tylko zajawkę o tym zespole tu wstawiłem, dzisiaj więcej i troszkę muzyki.
Niyāz – irańsko-amerykański zespół muzyczny, założony w 2005 roku, w Los Angeles, przez producenta muzycznego i DJa – Carmena Rizzo, śpiewaczkę i santurzystkę, byłą członkinię zespołu Vas, Azam Ali oraz Logę Ramina Torkiana, grającego uprzednio w irańskim crossoverowym Axiom of Choice. Nazwa grupy w języku perskim znaczy pragnienie, tęsknota lub potrzeba.
Twórczość Niyaz jest przede wszystkim połączeniem sufickiego mistycyzmu oraz transowej elektroniki. Tworzy nowoczesne aranżacje perskich, tureckich oraz indyjskich pieśni ludowych oraz poezji, w tym wierszy sufickiego mistyka – Rumiego.
Link: Oficjalna strona zespołu
Do posłuchania…
